بدنبال افزایش روی آوردن مردم اروپا به غذاهایی با پایه گیاهی، اتحادیه اروپا طرحی را با عنوان "پروژه پروتئین هوشمند" با هدف ترغیب کشاورزان به تولید و کشت بیشتر عدس، کینوا، باقالی و نخود در دستور کار قرار داده است.
کشاورزان در مناطق گرم و خشک برای آبیاری مزارع خود به پمپ های خورشیدی ارزان قیمت روی آورده اند که نیاز به سوخت های فسیلی گران قیمت را از بین می برد و تولید محصول را افزایش می دهد. اما با اجازه به کشاورزان برای پمپاژ آب در طول روز، این فناوری جدید سفره های زیرزمینی را در سراسر جهان با خطر خشکی مواجه کرده است. براساس تحقیقات یک کارشناس سیاست های آبی در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا، سطح آب هر سال 3 فوت یا بیشتر در هند، ایران، افغانستان، اسپانیا، مکزیک، آمریکا، شیلی، عربستان سعودی و سایر کشورها کاهش می یابد.
درست است که اروپا باید کشاورزان و نیازهای آنها را در اولویت قراردهد اما تنها راه برای انجام این مهم، حرکت به سمت تحول سیستم غذایی مبتنی بر کشاورزی پایدار است که ریشه در اصول بوم شناسی کشاورزی دارد.
دولت برزیل قصد دارد برای حفظ جایگاه جهانی این کشور در تولید و صادرات غذای اساسی و مبارزه با بیکاری، ۴۰ میلیون هکتار مرتع تخریب شده را به زمین کشاورزی تبدیل کند.